‘Abídí
Fā‘ilātün Fe‘ilātün Fe‘ilātün Fe‘ilün
1
Ne Süleymān-ı zamānuz ne Cem-i devrānuz
Gel ħarābata bizi gör ki nice sulšānuz
2
Zeķanıñ šopına ķarşu boyun egsek n’ola kim
Dest-i şāh-ı ġam-ı ‘ışķuñda seng-i çevgānuz
3
Ne içün ķayd-ı ta‘alluķla muķayyed olavuz
Bir iki gün bu fenā tekyede ħôd mihmānuz
4
Seyl-i bārān-ı belā bize kudūret virmez
Degme nesne bizi taġyír idemez ‘ummānuz
5
Nüktedānlar geçerüz gerçi ‘Abídí ammā
Yārüñ esrār-ı lebin añlamada ģayrānuz
Bu yazı, Fatih Kıran’ın “KLASİK TÜRK ŞİİRİNE AİT BİR MECMÛ‘A-İ EŞ‘ÂR” adlı eserinden alınmıştır.
